Που να μιλήσω;
Σώπασαν τα πουλιά, δεν κελαηδούν..
Στέρεψαν τα ρυάκια στο μπαξέ..
Έγειρε η γαζία στο φράχτη..
Που να μιλήσω;
Χαμήλωσε τόσο πολύ ο ουρανός..
Μάκρυνε ο ορίζοντας...
Η θάλασσα μαζεύτηκε στα βαθιά..
Ο ήλιος χλώμιασε... ίσα που τον νοιώθω..
Που να μιλήσω μάτια μου..;
Και τι στ’ αλήθεια να πω;
Σε αγέλαστους ανθρώπους
Σε αχάιδευτες γυναίκες
Σε θλιμμένα παιδιά;
Πως μίκρυνε έτσι ο κόσμος μάτια μου;
Μέσα σε μια μέρα... σε μια ώρα..
Πόσο φτήνυνε αλήθεια η ζωή;
Τσάμπα όλα..
Κι εγώ; που θέλω να μιλήσω;
Που να μιλήσω μάτια μου;
Ακούει αλήθεια κανείς;
........
Και ο μπερντές... καλά κρατεί..
Άννα Γλάρου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου